Քանի՜-քանի՜ մայրեր են լարված սպասում էկրանների առաջ իրենց որդիների ու դուստրերի սխրանքներին: Եվ կարծում եմ, որ պետք է շնորհակալություն ասենք բոլոր մայրերին՝ անկախ մաշկի, աչքերի գույնից ու ազգային պատկանելությունից, քանզի նրանք ծնել են այն հերոսներին, ովքեր ստիպում են մեզ լարվել, ուրախանալ, տխրել, հպարտանալ, տոնել...
Մի խոսքով, դիտե՛ք տեսնայութը: Փշաքաղվել չկա, շուտ եմ ասել ;ՃՃՃՃ
